تعیین ارزش پروتئینی یک نمونه غذای خانگی بر پایه مخلوط برنج و عدس

سابقه و هدف: ارزیابی کیفیت پروتئین مواد غذایی به دلایل بیولوژیک و اقتصادی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. به همین علت روش های بیولوژیک، میکروبیولوژیک، شیمیایی و تلفیقی برای تعیین کیفیت پروتئین ها معرفی و بکار گرفته شده است. در بین روش های موجود، نسبت خالص پروتئین (npr)، نسبت خالص نسبی پروتئین (rnpr) و قابلیت حقیقی هضم پروتئین tpd)) به عنوان روش های مناسب برای تعیین کیفیت پروتئین ها پیشنهاد شده است. با توجه به اهمیت کیفیت پروتئین غذاها به ویژه در خانوارهای کم درآمد این مطالعه با هدف تعیین ارزش پروتئینی بـا روش های فوق روی یک نمونه غذای خانگی بر پایه مخلوط برنج (یک واریته از برنج مازندران) و عدس انجام گرفت.مواد و روش ها: تحقیق با طراحی تجربی روی موش صحرایی نر در سن 21 روز، از نژاد wistar در گروه های 8 تایی تحت 6 رژیم غذایی شامل: 3 رژیم مورد (غذای خانگی)، استاندارد (کازئین+ متیونین) و پایه (بدون پروتئین) برای مطالعه npr و rnpr و 3 رژیم مورد، استاندارد و پایه برای مطالعه tpd قرار داده شدند. طول دوره مطالعه برای 14, npr روز بود. به منظور محاسبه npr، مقدار پروتئین دریافتی و افزایش وزن حیوانات تعیین گردید. طول مدت مطالعه برای 9, tpd روز بود. به منظور محاسبه tpd، مقدار ازت دریافتی و ازت دفعی حیوانات تعیین گردید. میزان npr، rnpr و tpd گروه کازئین + متیونین با غذای خانگی از طریق آزمون t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: شـاخص npr برای پروتئیـن کـازئین + متیونین و غذای خانگی به ترتیب برابر با 4.3±0.4 و 3.6±0.6 بود که از نظر آماری معنی دار بود (p=0.02). شاخص tpd برای پروتئیـن متیونین + کـازئین و غذای خانگی به ترتیب برابر با 92.8±4 و 75.8±5.8 بود که از نظر آماری معنی دار بود (p<0.0001). همچنین شـاخص rnpr بـرابـر 83.6 و نسبت tpd غذای خانگی به کازئین + متیونین 81.6 بـود.استنتاج: یافتـه ها نشـان می دهنـد کـه npr و tpd غـذای خانگـی بر پایـه مخلوط برنـج و عـدس در مقایسـه با کازئین پایین است.